تاریخچه ی میرزاقاسمی:محمدقاسم خان والی (درگذشتهٔ 1251/1/2

شمسی) سفیر ایران در روسیه و حاکم گیلان بود.قاسم خان والی ذوق

آشپزی داشت و غذایی که امروز به میرزاقاسمی معروف است، از ابداعات

اوست که به نام وی نیز نام‌گذاری شده‌است. او این غذا را پس از بازگشت

از سن پترزبورگ در سال 60 میلادی و به هنگام حکومتش در رشت

مرسوم کرد.

پ.ن: طرز تهیه ی اولیه وفابریک گوجه فرنگی ندارد. این گوجه فرنگی را رشتی های اصیل مخلوط نمیکنندو ازسیر بیشتری استفاده می کنندطوریکه موقع خوردن یک مقداری زبان را می گزد.

  بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی بعضیا به من خرده میگیرندکه تو خودتوهمیشه نادیده میگیری.میمونم توفکر

حرفاشون میگم کجا خواستم نشد؟کجا خواستند من نذاشتم؟کی منو دید؟وکجا دیده

شدم؟ازتمام عمرم فقط جاهایی دیده    شدم که سخت به من نیازداشتند.چند روز

پیش سالگرد شوهرخواهرم بود.منوخواهرکربلاییم بودیم

.تامداح بیاد توجمع گفتگوهاشون نشستم اما فقط گوش بودم زبانی نداشتم.همش

توفکر بودم .تمام   گذشته توی اون یکساعت مثل صفحه ی ساعت تیک تاک کنان

ازجلوی چشمم گذشتند.زود خودموجمع   کردم فکرکردن نداره.هرکاری کردم برای دل

خودم بود. مگه برای رضایت خودم نبود؟پس فکرکردن نداره.

آن بعضیا هم شاید هرگز از ته دلم خبرندارندکه اینگونه قضاوت میکنندکاری به دیروزو

دیروزهاندارم برای من   فعلا حال مهمه.محکم کلاهمو بگیرم مبادا چون گذشته وقت

نیاز منوبخوان .

خداراشکر حسرت رفته هارا ازدلم بدر کردم.

خداراشکر نداشته ها اسیرم نکردند.

خداراشکر هنوز دل دعاکردن برای دیگران را دارم.

خداراشکر وقتی کارای منوبحساب خودشون جارمیزنند ازشون شاکی نمیشم.

پ.ن:بدیدن مادرم رفتم ودیدم چشماشو می بنده تا نبیندم .میگم مامان

چشاتوبازکن منوببین جوابی نمیده میگم مامان الان برادرم بود بازمیکردی

میگه آره و بعدریز میخنده.

                              بسم الله الرحمن الرحیم

اگرهزارتا پیج هزارمدل فضای مجازی بوجودبیادومن بخوام عضوشون بشم هیچکدام برام اندازه ی وبلاگ

حالمو عوض نمیکنه.علی الخصوص اینستاگرام.وقتی بدلایلی پیج زدم .انگاروارد اروپا یا آمریکا شدم .حتی

نزدیکترین افرادی که میشناسم برام غریبه ان.توی اینستاگرام آدمها همه شاد خوشبخت واهل تعاملات

قشنگ هستندهمه ی اینایی که اینجا مشکلات عدیده دارند اونجا گرد ضد مشکل پاشیده اند.احساس

میکنم چه خوب میشد همه آنگونه که مینمایند میشدند.اما خوشبختی زیادهم خوب نیست شایدیکی

مثل من حسودیش بشه.داشته هاشونبینه.خداراشکر که وبلاگم مخاطبان صاف وصادق ومهربون داره

ومن نیازبه الگی رنگی شدن ندارم.رک وراست بی هیچ ترسی هرچه در دل دارم براتون رومیکنم و

مطمئنم قضاوت ناحق نمیشم.مثلا هنوز ازگربه میترسم .اما دیگه با بارش باران غمگین نمیشم این از

الطاف دوستی با رفیق شفیقی است که مرا از مرز تنفربه محبت رحمت الهی رسوندامروز دقیقا بیش

ازیکساعت درباران راه رفتم وقتی به خونه رسیدم هیچ لباسی ازمن خشک نبود.12 ساعته هنوز

چادرومقنعه ام خیسه وخشک نشده.

خدای مهربانم ازاینکه همیشه بموقع بدادم میرسی ممنونم.

خدای مهربانم ازاینکه دیروز وامروز سر راهم مهربون هارا قراردادی سپاسگزارم.

خدای مهربان اخلاق تندرا ازمن بگیر تا عروس آینده ام ازمن در آرامش باشد.